Critane Deny

“Den, arep menyang ngendi?” Takone Resty marang Deny.

“Arep tuku es campur nang ngarep sekolahan Res, aku ngelak banget iki”, semaure Deny sinambi ninggalake Resty kang isih dolanan karo kancane.

“Aja ngombe es hlo Den, yen mari olah raga! Awakmu nek ya ngerti ngendikane Pak Gayuh mau, yen mari olah raga iku ora apik yen ngombe es. Becike yen mari olah raga iku ngombene banyu putih. Apa maneh awakmu rak ya ngerti yen karesikane bakul-bakul nang pinggir dalan iku durung mesthi kejaga” pangelinge Resty marang Deny.

“Ah, awakmu ki cerewet. Perkara becik orane nek ya aku dhewe sing nanggung. Aku hlo ora njaluk dhuwitmu wekk” pangecene Deny marang Resty.

Pancen awan iku hawane kutha Tulungagung panas banget kamangka jam isih nuduhake jam sepuluh esuk ananging rasane kaya-kaya wis jam siji awan. Dina iku SD Tunas Harapan lagi nganakake latihan senam kanggo lomba tingkat kecamatan kang bakal dilaksanakake seminggu maneh. Saka saperangan siswa kang sekolah ing kono kang kadhapuk minangka wakil sekolahan kang bakal melu lomba ing antarane Deny lan Resty kuwi. Deny minangka ketua kelompok senam putra. Dene Resty minangka ketua kelompok senam putri.

Amarga wektune kanggo melu lomba ing kecamatan iku wis mepet banget. Mulane ana bocah 20-an kang entuk dispensasi ora melu pelajaran. Ananging senajan ora melu pelajaran bocah 20 mau digula wenthah dening Pak Gayuh supaya gerakane senam katon luwes lan padha. Saben-saben sadurunge miwiti anggene nggulawenthah senam Pak Gayuh mesthi ngendika marang bocah-bocah supaya ora tuku es yen pinuju bubar olah raga. Amarga miturut kandhane Pak Gayuh kahanane awake manungsa yen pinuju rampung olah raga terus diombeni es iku kaya dene gelas kang dipanasake banjur diwenehi banyu es dadine gelas mau bisa pecah. Gelas pecah iku menehi sasmita awake manungsa kang bakal bisa dadi lara yen ngombe es sawise olah raga. Apa maneh yen miturut kandhane Pak Gayuh akhir-akhir iki akeh bakul es sing nakal. Tegese banyu sing digawe es iku dudu banyu mateng nanging banyu menthah. Saliyane iku kang ndadekake rasa legi sajrone es kuwi mau durung mesthi nek gula ananging bisa wae saka pemanis gaweyan sing cetha banget ngrugekake kanggo kesehatan.

Mula saka kuwi wiwit dina iku bocah-bocah akeh kang keweden yen ngombe es sawise rampung olah raga. Lan wiwit dina iku uga akeh bocah-bocah sing nggawa ngombe dhewe saben menyang sekolahan. Senajan luwih praktis uga luwih kejaga karesikane. Amarga digawa teka mahe dhewe-dhewe. Ora mung wayah olah raga bae nanging uga dina-dina biyasa. Sajake bocah-bocah wis sadhar yen es ngono ora becik kanggo kesehatan. Apa maneh yen tukune saenggon-enggon cetha yen nguwatiri. Iki disebabake mangkok sing digawe madahi es mau anggene ngisahi ora resik banget dadine bisa-bisa ndadekake lara weteng.

Saka bocah-bocah mau sing katone ora nggatekake apa kang dingendikane dening Pak gayuh salah sawijine ya Deny kuwi. Kanca-kancane akeh sing wis ngelingake supaya aja seneng ngombe es, apa maneh yen njajan es iku saenggon-enggon. Nanging apa sing dikandhakake dening kancane mau babar psan ora direken dening Deny. Wis patang dina Deny tuku es terus-terusan. Bakul kang kerep ditukoni Deny yaiku bakul es sing manggon es ing ngarep sekolahan. Pancen saka pihak sekolahan dhewe wis nglarang para bakul iku dodolan ing sekolahan. Ananging isih wae bakul-bakul iku isih wae ngengkel lan anggene dodolan kucing-kucingan saka pihak sekolahan. Jan-jane ngono saka pihak sekolahan wis nyedhiani kantin kanggo para siswa sing kepingin njajan. Ing kantin kono uga ana sing bakulan es. Es kang didol ing kantin kuwi luwih kejaga karesikane lan banyu kang digunakake kanggo nggawe es iku cetha banyu mateng sarta kang ndadekake rasa legi sajrone es mau uga gula temenan lan dudu pemanis gaweyan kayata bangsane sari manis.

Senajan wis weruh yen ing kantin wis ana kang dodolan es nanging babar pisan Deny ora gelem tuku ing kantin jalaran mungguhe Deny rasane es kang didol ing kantin iku rasane ora legi kaya dene es kang dituku ing ngarep sekolahan. Iki wis cetha yen sing dodolan es ing ngarep sekolah iku nggunakake pemanis gaweyan. Jalaran antarane gula asli lan pemanis gaweyan iku yen ditandhingake cetha luwih legi pemanis gaweyan.

Wektu kanggo melu lomba mung kari rong dina. Bocah-bocah tansaya sengkud anggene gladhen. Ananging nalika wektu latihan kang kari rong dina iku Deny ora mlebu sekolah jalaran nandhang lara. Kanca-kancane ditakoni ananging ora ana sing mangerteni sejatine Deny lara apa. Nalika latihan dina kuwi Pak Gayuh ngendika marang bocah-bocah supaya yen rong dina maneh Deny isih tetep durung waras saka anggone lara Pak Gayuh bakal ngajak bocah-bocah ngendhangi Deny. Ancase aweh semangat marang Deny supaya enggal-enggal waras.

Nganti hari H Deny isih tetep lara, kepeksa Deny ora melu lomba senam tingkat kecamatan. Sadurunge budhal Pak Gayuh ngajak bocah-bocah ndonga supaya tansah ndonga marang Gusti Kang Maha Kuasa supaya diwenehi lancar lan ora ana alangan apa-apa. Jam sewelas awan kabeh wis rampung lan lomba dina iku kelakon kanthi sukses lan ora ana alangan apa-apa. Kaya janjine wingi sabubare lomba Pak Gayuh ngajak bocah-bocah ngendhangi Deny. Tekan omahe Deny, Pak Gayuh lan kanca-kancane diacarani supaya mlebu menyang omah dening Bu Widya.  Sawise mlebu omah Pak Gayuh lan saperangan kancane mau jumangkah ngetut lakune Bu Widya tumuju menyang kamare Deny. Ing kamar kuwi katon Deny kang lumah-lumah tanpa daya. Ing meja cedhak ambene Deny akeh obat-obatan kang samesthine obate Deny.

“Piye Den, wis rada mendingan ta?” pitakone Pak Gayuh marang Deny.

“Dereng Pak, niki angga kula taksih nggreges kaliyan lemes kaliyan madharan kula sakit sanget pak!” wangsulane Deny.

“Bu Wid, sejatosipun Deny menika gerah menapa hlo kok dangu mboten mlebet sekolah?” pitakone Pak Gayuh marang Ibune Deny.

“Miturut ngendikane Dhokter Zuhriyah ingkang mriksa Deny kalawingi menika Deny gerah madharan jalaran jajan sembarangan” wangsulane Ibune Deny marang Pak Gayuh.

“Pak kula nyuwun pangapunten amargi mboten nuruti ngendikanipun panjenengan lan pranyata ingkang panjenengan aturaken leres saestu” ucape Deny menyang Gurune.

“Iya Den! Ra dadi ngapa ning aja kok baleni maneh lo ya”.

“Inggih Pak”.

“Res, aku uga njaluk ngapura marang awakmu ya. Jalaran aku ora nuruti omonganmu nalika semana. Upama aku nuruti apa sing kok kandhakake samesthine aku dina iki bisa melu lomba, banjur kepriye lombane iki mau lancar ta tur entuk juara apa ora?” pitakone Deny marang Resty.

“Ora apa-apa kok Den. Saiki awakmu wis ngerti dhewe ta apa sing dikandhakake dening Pak Gayuh iku bener. Mulane wiwit saiki aja jajan sembarangan. Bakune saiki awakmu kuu teratur anggenmu ngombe obat supaya enggal waras, banjur bisa sekolah maneh. Syukur banget dina iki mau lombane lancar banget tursing makili sekolahane dhewe kabeh entuk juara senajan mung juara loro” wangsulane Resty.

Keprungu wangsulane Resty mau atine Deny dadi campur-campur. Dheweke melu ngrasakake seneng jalaran sekolahane wis kasil dadi juara senajan dheweke ora melu lomba. Saliyane iku Deny uga ngrasa sedhih jalaran ora bisa melu lomba. Wiwit dina iku Deny janji ing njero ati yen ora bakal jajan saenggon-enggon maneh.